Η εκπαίδευση δεν είναι μόνο μία μαθησιακή αλλά και μια ψυχολογική διαδικασία. Τα κίνητρα και επιθυμίες επηρεάζουν τη σκέψη και τη συμπεριφορά των μαθητών. Οι εκπαιδευτικοί προκειμένου να κινητοποιήσουν το ενδιαφέρον των μαθητών θα πρέπει να λάβουν υπόψη τα προσωπικά ενδιαφέροντα και την προσωπικότητα του κάθε μαθητή. Η μάθηση εχει καλύτερα αποτελέσματα όταν συντελείται σε χώρο όπου υπάρχουν καλές διαπροσωπικές σχέσεις.
Συγκεκριμένα Στην Ελλάδα περιλαμβάνονται τρείς στόχοι Στο εκπαιδευτικό πρόγραμμα:
1) Γνωστικοί στόχοι: Που αποσκοπούν στην απόκτηση γνώσεων, στην καλλιέργεια της δημιουργικής και ανώτερης κριτικής σκέψης, καθώς και την ανάπτυξη αυτογνωσίας και αυτοκριτικής.
2) Θυμικοί στόχοι: Η ανάπτυξη και η ενίσχυση των θετικών συναισθημάτων και αξιών. Προυπόθεση για την πραγματοποίηση αυτού του στόχου είναι η ύπαρξη καλού μαθησιακού κλίματος που θα έχει προσωπικό νόημα για το μαθητή
3) Ψυχοκινητικοί στόχοι: Να βοηθήσουν να αναπτύξουν φυσικές και σωματικές ικανότητες.
Παρ’όλ’ αυτά ,στην πράξη,οι παραπάνω στόχοι παραγκωνίζονται ή μένουν ανολοκλήρωτοι. Θα πρέπει να υπάρξουν επιμορφωτικά προγράμματα και να γίνει προσπάθεια ανθρωπιστικής προσέγγισης στην εκπαίδευση από την πλευρά των εκπαιδευτικών. Η ανθρωπιστική προσέγγιση χαρακτηρίζεται από την επικέντρωση και την έμφαση που δίνει στο μαθητή, ως άτομο μοναδικό και ξεχωριστό. Στόχος της είναι η ενίσχυση της σκέψης, της κρίσης και της κατανόησής του.
Οι Morse και Brand έχουν καταγράψει αρχές που διευκολύνουν τη μαθησιακή διαδικασία.
1) Τα παιδιά μαθαίνουν καλύτερα ως ενεργητικοί, παρά ως παθητικοί δέκτες γνώσεων
2) Η μάθηση είναι μια φυσική , ισόβια διαδικασία που προυποθέτει μία σύνθετη, ολοστική προσέγγιση.
3) Οι ενήλικες αποτελούν ισχυρά πρότυπα για τα παιδιά όλων των ηλικιών.
—Διδακτικές προσεγγίσεις. Σαφής διατύπωση στόχων και προσπάθεια για την από κοινού πραγματοποίησή τους
— Σαφή παρουσίαση της ύλης
–Συνεργατική μάθηση
–Έμφαση στην εκπλήρωση των στόχων των μαθητών
–Προσανατολισμός στην πρακτική εξάσκηση, δημιουργία ανεξάρτητων μαθητών
–Παροχή ορθής ανατροφοδότησης στις επιδόσεις των μαθητών.
Πηγές:
1) Gottman J., Η συναισθηματική νοημοσύνη των παιδιών. Πως να μεγαλώσετε παιδιά με συναισθηματική νοημοσύνη., Επιμέλεια Χ. Χατζηχρήστου, Ελληνικά Γράμματα, Αθήνα, 2000
2) Μαλικιώση-Λοίζου Μ., Η συμβουλευτική Ψυχολογία στην Εκπαίδευση: Από τη θεωρία στην πράξη, Ελληνικά Γράμματα, Αθήνα , 2001
Hartaetoi 