Ανθρώπινο σώμα ( α μέρος)

Από την Τρίτη που μας πέρασε διαπραγματευόμαστε στο σχολείο το θέμα του ανθρώπινου σώματος. Είχαμε στη διάθεσή μας λίγο χρόνο για ένα θέμα που κρατάει μια ζωή, θα το συνεχίσουμε λίγο ακόμα την επόμενη εβδομάδα. Μας έχουνε φάει τα προγράμματα και ο ασφυκτικός κλοιός μέχρι το Πάσχα. Το παλέψαμε όμως,. Τουλάχιστον τα βασικά, τα κάναμε. Επίσης, ο ανοιξιάτικος καιρός δημιουργεί στα ζουζούνια μας μια, ας την πούμε ευφορία και ζουζουνίζουν, οπότε κινηθήκαμε αναλόγως τη διάθεση τους. Για πάμε να δούμε τί κάναμε

‘Οπως είδαμε και στο αγαπημένο αστροπελέκι  τονίσαμε τα χαρακτηριστικά μας «βάφοντάς» τα με πινέλο.

Το λεξικό του ανθρώπινου σώματος

Το λεξικό πριν το συμπληρώσουμε και τα σοφά λόγια της γιαγιάς (δηλαδή παροιμίες και αινίγματα για το σώμα)

το κλασικό περίγραμμα του ανθρώπινου σώματος ζωγραφισμένο με τέμπερες, τώρα βρίσκεται σε περιόπτη θέση ακριβώς πάνω από τη γωνιά ιατρείου.

ζυγιστήκαμε, μετρηθήκαμε και φτιάξαμε κι εμείς ταυτότητες

Διαλύσαμε τις γωνιές παράδοσης, μεταμφίεσης και μπακάλικου και φτιάξαμε καινούργιες, ιατρείου και φαρμακείου, τις οποίες σιγά-σιγά τις εμπλουτίζουμε

Γενικά την εβδομάδα που μας πέρασε τα παιδάκια μας  δεν είχαν πολλή όρεξη για γλώσσα, αλλά για παιχνίδι, οπότε παίξανε και στη νεοϊδρυθείσα γωνιά.

Μπορούμε να πούμε ότι η ιστορία του Μάκη Ενζυμάκη τους κίνησε το ενδιαφέρον. Σίγουρα το πεπτικό σύστημα τους προκάλεσε  περισσότερο ενδιαφέρον, από τις υπόλοιπες ανθρώπινες λειτουργίες

Και τα παιχνίδια αρχίζουν. Διάφορα περπατήματα, με τα χέρια, πόδια πλάτη, ποπο-ατομικά

συμπληρωματικά να πώ ότι μετά την άσκηση των περπατημάτων ακολούθησε  ένα παιχνιδι σύμφωνα με το  οποίο τα παιδιά έμεναν ακίνητα και κουνούσαν μόνο τα μέλη που άκουγαν από την εντολή. Πχ κουνήστε τη γλώσσα ή κουνήστε τον αντίχειρα

Πάμε στη μπάλα την πονηρή. Είναι μια μπάλα πονηρή που όλο αλλάζει, μια γίνεται καυτή, μια παγωμένη, μια γίνεται βρωμερή και μια λασπωμένη, μια γίνεται βαριά και μια ελαφριά, μα μπορεί να είναι και μια μπάλα που να δείχνει το μέλλον

Έπειτα κάναμε εργασίες σε ζευγάρια

Και εργασία στο χαρτόκουτο.  Ένα παιδιί κρύβεται στο χαρτόκουτο και από το παραθυράκι εμφανίζεται κάποιο μέλος που θέλει να κουνήσει. Πχ χερια, κεφάλι, φρύδια, δάχτυλα, οι φίλοι του κάνουν ότι κάνει ο κρυμμένος

Το τελευταίο  μας παιχνίδι που το παίξαμε αρκετές φορές τόσο στην τάξη, όσο και στην αυλή είναι βασισμένος στο βιβλίο του Eric carle «Από την κορφή ως τα νύχια», εκδόσεις καλειδοσκόπιο.

Ας το δείξουμε λοιπόν:

Είμαι ένας πιγκουίνος και γυρίζω το κεφάλι μου εγώ μπορώ εσύ μπορείς;;

Τα παιδιά πρέπει να κάνουν την κίνηση που κάνει ο πιγκουίνος (παιδάκι) και να πούν μπορώ

Είμαι μια καμηλοπάρδαλη και λυγίζω το λαιμό μου εγώ μπορώ εσύ μπορείς;;

Είμαι ένα βουβάλι και τους ώμους μου σηκώνω εγώ μπορώ, εσύ μπορείς;

Είμαι μια μαιμού και τα χέρια μου κουνώ, εγώ μπορώ εσύ μπορείς;;

Είμαι μία φώκια και τα χέρια μου χτυπώ εγώ μπορώ, εσύ μπορείς;;

Είμαι ένας γορίλας και το στήθος μου χτυπώ εγώ μπορώ , εσύ μπορείς;;

Είμαι μία γάτα και την πλάτη καμπουριάζω εγώ μπορώ, εσύ μπορείς;;

Είμαι ένςα κροκόδειλος και τη μέση μου κουνώ, εγώ μπορώ, εύ μπορείς;;

Είμαι ένας γάϊδαρος και τα πόδια μου τινάζω, εγώ μπορώ , εσύ μπορείς;;

Είμαι μια καμήλα και τα γόνατα λυγίζω γιατί μπορώ, εσύ μπορείς;;

Κι εγώ είμαι …εγώ και το πόδι μου κουνώ γιατί μορώ, εσύ μπορείς;;

Ολοκληρώσαμε με παιχνίδια για τις αισθήσεις  και με το σπιτάκι των αισθήσεων

Αυτά έχουμε ακόμα να δείξουμε το πρόπλασμα, να κάνουμε κάποια παιχνίδια ακόμα και τέλος .