Μάρτης είναι νάζια κάνει

Ο Μάρτης έχει φτάσει στα μισά και ελπίζουμε να μην κάνει άλλα νάζια, διότι επιθυμήσαμε μια ηλιόλουστη μέρα χωρίς κρύο. Και μετά τη γκρίνια τη γνωστή, ας παρουσιάσουμε τις εργασίες μας για το Μάρτη

Μια αφίσα για το Μάρτη:

Η παροιμία του Μάρτη

Το σκηνικό του κινουμένου σχεδίου μετατράπηκε δύο φορές σε κήπο

Μια ανοιξιάτικη καλημέρα

Χελιδόνια και χελιδονοφωλιές

Χαρούμενα-χρωματιστά-τρελοπούλια από το σεμινάριο με την αγαπημένη Ξανθή

Μαργαριτούλες

Στον κήπο μας έξω, εμφανίστηκαν οι πρώτες πασχαλίτσες στις παλάμες των μικρών χεριών, αδράξαμε λοιπόν την ευκαιρία

Παίξαμε το Καινούριο Φουστάνι της Άνοιξης. Μια ιστορία της Φράνσις Σταθάτου.

Πολύ περιληπτικά, η Άνοιξη είχε βαρεθεί να πηγαίνει στο χορό των εποχών με το ίδιο φουστάνι, οπότε αποφάσισε να ζητήσει τη βοήθεια της κυρα-Φύσης. Η κυρα-Φύση από την άλλη ζητούσε τη βοήθεια των παιδιών της , τα οποία της χάριζαν τα χρώματά τους, ώστε η Άνοιξη να φτιάξει το τέλειο φουστάνι. Παραδείγματος χάριν: Το βύσσινο έδωσε το βυσσινί, το καναρίνι, το καναρινί, το φυστίκι το φυστικί, ο ουρανός το ουρανί κλπ. Η Άνοιξη έφτιαξε το τελειότερο φουστάνι, δεν το βαρέθηκε ποτέ και κάθε χρόνο εμφανίζεται με αυτό στο χορό των εποχών.

Η ιστορία βρίσκεται στο βιβλίο της Περσεφόνης Σέξτου, Δραματοποίηση-το βιβλίο του παιδαγωγού-εμψυχωτή, εκδόσεις Καστανιώτη, Αθήνα 1998

Ξέχασα τα ζουμπούλια και τους νάρκισσους (δεν είχαμε λευκό χρώμα και τους κάναμε κίτρινους)

Ξέχασα και την Άνοιξη