Όσο πιο γρήγορα!!!

Περιμένουμε με αγωνία την παρασταση : Όσο πιο γρήγορα

Την Τετάρτη στο πολιτιστικό κέντρο Αγίου Στεφάνου!!!

Ο Ιάσονας και ο πρωταγωνιστής

Η παράσταση Ο Ιάσονας και η Αργοναυτική εκστρατεία ήρθε στο σχολείο μας!!!

Ευχαριστούμε παρα πολύ για όλα περάσαμε μία τέλεια ημέρα!!!!!!!!!

Και ναι  η προηγούμενη εβδομάδα ήταν γεμάτη με επετειακά, γιορτες-αργίες, θέατρο αλλά και πρωταγωνιστή, που για την εβδομάδα που μας πέρασε ήταν Ο Μάξιμος!!!

Μας παρουσίασε τα παιχνίδια του

και παίξαμε ένα τέλειο θεατρο παιχνίδι. Ο πρωταγωνιστής παίζοντας με τα αγαπημένα του παιχνίδια σήκωνε τα χέρια ή τα πόδια των παιχνιδιών ή έκανε διάφορες άλλες κινήσεις κι εμείς κάναμε το ίδιο

Ανάμεσα στα παιχνίδια ήταν και μια πλαστική αραχνούλα. Τα παιδιά έπαιζαν με την αράχνη στο χέρι μεχρι που τους «τσιμπούσε», όταν τους τσιμπούσε μεταλάσσονταν σε κάτι άλλο πχ χελωνονιτζάκια, άνεμος, σουπερμαν, πριγκίπισσα. Τελικά οι τρόποι με τους οποίους μπορείς να φτιάξεις ιστορίες είναι ανεξάντλητοι!!

Σε ευχαριστούμε Μάξιμε που μας το θύμησες για να φτιάξουμε από αύριο μια νέα ιστορία!!!

Ρέον Reon

Ρέον είναι κάτι , που, όπως λέει και το όνομά του ρέει, αδιάκοπα. Τα τελευταία χρόνια το καλλιτεχνικό εργαστήρι Ρέον είναι για μένα το δεύτερο σπίτι μου. Είναι το σπίτι μου κι ας μην έχει πρόσωπο, είναι το σπίτι μου κι ας μην έχει στέγη. Εξάλλου η δημιουργία και η έκφραση δεν κλειδώνονται μέσα σε τέσσερις τοίχους. Το Ρέον βρίσκεται παντού. Βρίσκεται σε αίθουσες διδασκαλίες, σε σχολεία, σε σπίτια, σε πλατείες, σε πάρκα, σε θεατρικές σκηνές, στην καρδιά μου. Εχουμε υπάρξει πολλοί άνθρωποι εκει μέσα. Άνθρωποι διαφορετικοί αλλά πάντα με κοινο στόχο να δουλέψουμε για κάτι δημιουργικό. Έχουμε πει ιστορίες, έχουμε παίξει θεατρικό παιχνίδι, έχουμε κατασκευάσει αντικείμενα, έχουμε φτιάξει κοστούμια, μάσκες, κούκλες, σκηνικά, έχουμε κάνει αυτοσχεδιασμούς, έχουμε γελάσει, έχουμε κλάψει, έχουμε γίνει όλοι μια αγκαλιά. Μπράβο μας, γιατί μέσα σε αυτό το σκοτάδι που ζούμε βρίσκουμε φως για να δημιουργήσουμε. Βέβαια το Ρέον δε γεννήθηκε μόνο του. Το Ρέον είναι δημιουργημα της αγαπημένης Ξανθής Ταβουλαρέα την οποία ευχαριστούμε για όλα όσα μας έχει δώσει. Το αγαπημένο Ρέον λοιπόν ετοιμάζει δύο παραστάσεις για παιδιά στο Τσάι στη Σαχάρα.

Η πρώτη παρασταση είναι : Ο μαγικός αυλός μια υπέροχη παράσταση με μουσική κίνηση και παιχνίδι .

Η δεύτερη είναι : Ο Ιάσονας και η αργοναυτική εκστρατεία, ένα υπέροχο παρααμύθι που αφηγείται χρησιμοποιώντας με μαεστρία πολλά αντικείμενα η αγαπημένη Φίλη Μαρσώ.

Σύντομα θα έχουμε ένα εκτενές αφιέρωμα στις δύο αυτές παραστάσεις!!!

Μέχρι τότε οι χαρταετοί πετούν στην τάξη

Σας φιλώ

κ Α Λ η α ρ Χ Η!!!!!!!!!!!!!

 Εύχομαι μέσα από την καρδιά μου-και λίγα λέω Καλή Αρχή στην Αγαπημένη μου δασκάλα και φίλη Ξανθή!!!

Το νέο εργαστήρι  θα είναι απλά μαγικό!!!!!!!!!!!!!!

Μες στο Μουσείο, μες στο Μουσείο..

Στις αρχές του μήνα που διανύουμε το νηπιαγωγείο μας οργάνωσε μια εκδρομή στο Κατάκολο με πολύ ωραίο πρόγραμμα δραστηριοτήτων. Θα μας πήγαινε το τρενάκι, θα επισκεπτόμασταν το μουσείο, το λιμάνι, θα ζωγραφίζαμε, θα τραγουδούσαμε. Ευτυχώς όλα πήγαν καλά, και όλα τα παραπάνω διεξήχθησαν ομαλά και πιο όμορφα από ότι εγώ περίμενα. Αν σας βγάλει λοιπόν ο δρόμος προς Κατάκολο ( λέμε τώρα, αν) Μπορείτε να επισκεφτείτε το μουσείο Αρχαίων εφευρέσεων , το οποίο είναι πάρα πολύ ενδιαφέρον και διαδραστικό.

Η πυροσβετική , στους αρχαίους χρόνους (αντίγραφο εφεύρεσης)

Η μαγική κανάτα με κρασί και νερό

συντριβάνι

Εδώ βλέπουμε έναν ναό. Σύμφωνα με την κατασκευή όταν άναβε η εστία ο θεός ευχαριστιόταν και με τον μηχανισμό η πόρτα άνοιγε.

υδραυλικό ρολόι

Αν θέλετε κι εσείς να δείτε τις εφευρέσεις του μουσείου  και  τα αρχαία ελληνικά μουσικά όργανα δεν έχετε παρα να πατήσετε εδώ

Θα βρείτε επίσης πληροφορίες για το μουσείο αρχαίων ελληνικών οργάνων και παιχνιδιών .

Mάσκες από μεγάλα παιδιά.

Την Πέμπτη που μας πέρασε συμμετείχαμε με τη Μαρία και την Αγγελική σε ένα εργαστήριο κατασκευής μασκών από παπιε μασε.

Το εργαστήριο στήθηκε από δύο συναδέλφους των εικαστικών στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση , Γιώργο και Γιάννη. Στο εργαστήριο συμμετείχαν κυρίως μαθητές γυμνασίου και πραγματικά δούλευαν με μεγάλη χαρά. Φτιάξαμε κι εμείς τις δικές μας μάσκες. Οι μάσκες πουλήθηκαν και τα έσοδά τους πήγαν στο χαμόγελο του παιδιού. Μπράβο, μπράβο, μπράβο. Η έκθεση συνεχίζεται στο Λάτσειο -Δημαρχείο Πύργου και μπορείτε να την επισκεφτείτε τα πρωινά 11.00-1300 και τα απογεύματα 6.00-8.00, αν δεν κάνω λάθος

 

Πάντα τέτοια!!!

Καμερα Ζιζάνιο 2011

Ξεκίνησε το  14ο φεστιβαλ κινηματογράφου Ολυμπίας για παιδιά και νέους καθώς και το κάμερα Ζιζάνιο. Οι προβολές ξεκίνησαν στο Θέατρο Απόλλων, Πύργου Ηλείας. Παράλληλες εκδηλώσεις, προβολές και σεμινάρια θα γίνουν στη νομαρχία Πύργου καθώς και σε άλλες πόλεις του νομού, όπως κάθε χρόνο. Σπεύσατε!!!

Το Ελενίτσι προτείνει:

Μια πανέμορφη παράσταση για πολύ μικρά παιδιά..

Η ΜΙΚΡΗ ΠΟΡΤΑ πέρισυ στα πλαίσια του φεστιβάλ Αθηνών παρουσίασε μια ασυνήθιστη πρόταση… Μια θεατρική παράσταση για βρέφη!…
Η παράσταση με τον τίτλο «ΕΛΑ,ΕΛΑ»,έκανε μεγάλη αίσθηση όμως δυστυχώς παίχτηκε για πολύ λίγες μέρες και λίγοι ήταν οι τυχεροί που την είδαν…
Φέτος όμως αποφάσισαν να μας αποζημιώσουν!
Στο Θέατρο ΠΟΡΤΑ λοιπόν η κ. Ξένια Καλογεροπούλου κυνηγάει και φέτος το φεγγάρι χαρίζοντας στους λιλιπούτειους θεατές τη χαρά του θεάτρου…
Δεν έχω  δει ακόμη την παράσταση…εμπιστεύομαι όμως απόλυτα
όσους το είδαν και μου είπαν τα καλύτερα…Οπότε το προτείνω χωρίς δεύτερη σκέψη…
Οι μαμάδες και οι μπαμπάδες λοιπόν που έχετε παιδιά απο ενάμιση-δύο χρόνων (ναι καλά διαβάζετε, θέατρο για βρέφη είπαμε)έως τεσσάρων μην παραλείψετε…κάτι μου λέει οτι θα είναι μια εμπειρία που αξίζει τον κόπο…
Κάπου εκεί θα είμαι κι εγώ… να μαζεύω συναισθήματα για να τα σχολιάσουμε παρέα…
Φιλάαακιααα!

ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ: «ΕΛΑ,ΕΛΑ»
ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ:ΞΕΝΙΑ ΚΑΛΟΓΕΡΟΠΟΥΛΟΥ-ΜΑΡΘΑ ΚΛΟΥΚΙΝΑ
ΕΡΜΗΝΕΥΕΙ Η ΞΕΝΙΑ ΚΑΛΟΓΕΡΟΠΟΥΛΟΥ
ΘΕΑΤΡΟ:»ΠΟΡΤΑ»
Μεσογείων  59
Από: 7 Μαίου 2011
Έως: 5 Ιουνίου 2011

Εκπαιδευτικός νεανικός τουρισμός

Να και μία σελίδα για εκδρομές, εκπαιδευτικές εκδρομές. Τώρα που ο καιρός άνοιξε, επιτέλους, και τα παιδιά δεν κρατιούνται, μπορούμε να επισκεφτούμε διάφορα μέρη για να εκτονώσουν την ενέργειά του και να διευρύνουν τους πνευματικούς τους ορίζοντες…Επισκεφτείτε τη σελίδα και θα βρείτε πολλές προτάσεις:

http://www.educursions.gr/home

Το Ελενίτσι σχολιάζει…

Νιώθω την ανάγκη να προλογίσω το κείμενο του αγαπημένου Ελενιτσίου!!!!!! Γιατί θεωρώ ότι οι άνθρωποι που αισθάνονται ότι το θέατρο είναι ιερό και όχι μια διεκπαιρεωτική ή ψευδοηθογραφική διαδικασία, έχουν τη συνέπεια να κρίνουν ουσιαστικά. Το Ελενίτσι αντιλαμβάνεται την ιερότητα του θεάτρου, το τιμά δουλεύοντας με τα παιδιά και το σέβεται βαθιά!!! Κανονικά δεν πρέπει να παρεμβαίνω στη στήλη της, αλλά παίρνω το θάρρος διότι ξέρω την αγάπη της, το μεράκι της και τη δουλειά της για το θέατρο…

Λοιπόν Ελενίτσι πες τα, αλλά πρίν τα πεις να βάλω ένα μικρό υπότιτλο:

«Παραμύθι, χωρίς όνομα»;;;;

Χθες Κυριακή πήγαμε και πάλι θέατρο. Η παιδική σκηνή του Εθνικού Θεάτρου ήταν τούτη τη φορά η επιλογή μας…Φέτος το Εθνικό παρουσιάζει το θεατρικό έργο «Παραμύθι χωρίς όνομα» .Το έργο έχει βασιστεί στο ομώνυμο μυθιστόρημα της Πηνελόπης Δέλτα. Η επιλογή ήταν συνειδητότατη καθώς το έργο αυτό είναι απο τα αγαπημένα μου απο τη μία και απο την άλλη το Εθνικό σαν όνομα δίνει και μια σιγουριά… Τουλάχιστον έτσι ήθελα να πιστεύω…
Ααχ!
Απο που ν’αρχίσω και που να τελειώσω…
Απογοήτευση… Πρώτη φορά ήθελα να φύγω απο παράσταση παιδική ή μη στα 18 χρόνια που παρακολουθώ θέατρο… Φιοριτούρα, άσκοπη κίνηση,σύγχηση, βαρεμάρα… και μια απορία: Ήταν σίγουρα αυτό το έργο που έλεγε ο τίτλος; Πραγματικά αν δεν ήξερα την υπόθεση θα δυσκολευόμουν να παρακολουθήσω το τι γινόταν…
Διδακτισμός του χειρίστου είδους- όλοι πρέπει να θυσιαστούμε για να πάει ο τόπος μπροστά…- αφού στο τέλος σκεφτόμουν πολύ σοβαρά να δώσω το μισθό μου για τις δύσκολες ώρες που περνάει η πατρίδα… Να μη μιλήσω για τη μουσική που θύμιζε ντίσκο του 70 και τους Δαίμονες του Καρβέλα… Γενικά απερίγραπτη παράσταση!
Έφυγα απο το θέατρο με μια στεναχώρια… Και πάλι άρχισα να αναρωτιέμαι…ήταν θέατρο αυτό; Αρκεί μια πολυπρόσωπη παράσταση και θεαματικά σκηνικά και κουστούμια για να κάνουμε θέατρο;…
Το αφήνω στην κρίση σας…

Υ.Γ. Ξέχασα κι μια πολύ σημαντική τεχνική λεπτομέρεια… Τα πίσω καθίσματα της πρώτης παιδικής σκηνής της χώρας προφανώς δεν είναι για ανθρώπους…γιατί εμείς στις τρεις τελευταίες σειρές παρακολουθήσαμε την παράσταση ανεβασμένοι πάνω στις καρέκλες σαν μαιμούδες γιατί αλλιώς δεν θα βλέπαμε τίποτα…

Αυτά τα ολίγα…