Οι πειρατές είναι ροκ

Advertisement

48-52 Βήματα για τη Ζωή

Μετά από ένα επιτυχές format στον υπολογιστή-χωρίς την παρουσία μου-το τονίζω, χάθηκαν πολλές φωτογραφίες. Θα πορευτώ με αυτές που έχω για να σας μεταφέρω -ενδεικτικά κάποιες από τις τελευταίες δραστηριότητες στα βήματα. Επίσης θα γράψω όλα τα παιχνίδια που κάναμε, μήπως και σας ενδιαφέρουν..

Αγαπημένοι μου φίλοι στο 48 σας παρουσιάζω με χαρά και υπερηφάνεια το τέρας από τα παιχνίδια ρόλων που έπαιξαν τα παιδιά στο μάθημα : Με πειράζουν

Ιδού:

έπειτα έχουμε φωτογραφίες από τα μαθήματα 51 και 52, το 49 χάθηκε στη μετάφραση όπως είπα και παραπάνω

Φιλία λοιπόν και πως μπορούμε να περάσουμε καλά σε μια παρέα. Αποφασίσαμε να παίξουμε πολλά θεατροπαιχνίδια και κινητικά παιχνίδια με τα παιδιά και σας τα παραθέτω όλα,όσα κάναμε με ακρίβεια!!!

1)Μαζευόμαστε όλοι σε κύκλο. Φωνάζουμε δυνατά το όνομά μας. Μετά τον πρώτο γύρο ονομάτων μας φωνάζουμε το όνομα του διπλανού μας.

2) Αφήνουμε τα χέρια, ακουμπάμε ο ένας τον ώμο του άλλου, σε κύκλο πάντα . Ο καθένας λέει καλημέρα με το δικό του τρόπο και ένα όνειρο που είδε από τον ανύπαρκτο κόσμο.

3) Πάντα σε κύκλο ο καθένας με το χτύπημα του ταμπουρίνου και με τη σειρά κάνει ένα πέρασμα στον κύκλο και βλέπει στα μάτια όλους του τους φίλους. έχω και φωτο

4) Περπατάμε στο χώρο, χωρίς να κουμπάμε ο ένας τον άλλον, με το χτύπημα του ταμπουρίνου σταματάμε και πέρνουμε μια πόζα.

5) Περπατάμε κοιτώντας στα μάτια ο ένας τον άλλον, ψάχνουμε το βλέμμα του άλλου,θέλουμε να το συναντήσουμε.

6) Περπατάμε χωρίς να ακουμπάμε ο ένας τον άλλον. Με το σταμάτημα του ταμπορίνου βγάζουμε μια φωνή Α, το ίδιο σε Ο, το ίδιο σε Ι , το ίδιο σε Ε!

7) Περπατάμε στο χώρο, με το σταμάτημα του ταμπουρίνου καθόμαστε και προσπαθούμε να προσεγγίσουμε ο ένας τον άλλον. Όταν αγγιξουμε ο ένας τον άλλον και όλοι μαζί σηκώνουμε χεράκια ή ποδαράκια και φτιάχνουμε ένα κοράλλι..

8) Όλοι όρθιοι και περπατάμε. Με το σταμάτημα του ταμπουρίνου, προσπαθούμε να φτιάξουμε δύο αντικρυστές σειρές, ο ένας απέναντι από τον άλλον

9) Παίζουμε τους καθρέφτες

10) Με το τρία (1-2-3) αλλάζουμε θέσεις με τον απέναντί μας

11) Παίζουμε , ο Πρώτος -Τελευταίος. Δηλαδή τα ζευγάρια που στέκονται αντικρυστά και είναι πρώτα περνάνε μέσα από τον διάδρομο και πηγαίνουν τελευταία. Επαναλαμβάνουμε μέχρι να τελειώσουν όλα τα ζευγάρια.

12) Καθόμαστε στον κύκλο. Έχουμε μαζί μας έναν κουβά με τουβλάκια. Ο καθένας παίρνει ένα τουβλάκι με κλειστά μάτια και το τοποθετεί στο χώρο. Ο επόμενος τοποθετεί το τουβλάκι του κοντά, δίπλα, πάνω ή κάτω από το άλλο., ώστε να φτιάξουν όλοι μαζί ένα οικοδόμημα!!!

13) Στην παρεούλα μας παίρνουμε χαρτάκια και γράφουμε το όνομά μας. Ανταλλάζουμε τα χαρτάκια μας με το διπλανό μας.  Όλοι μαζί φτιάχνουμε ένα νησί με τα χαρτάκια μας

14) Παιχνίδια εμπιστοσύνης

15) Ιστορία με μια μπάλα. Η μπάλα ξεκινάει από τον πρώτο μας μαθητή ή μαθήτρια. Μια φορά κι έναν καιρό ήταν..συνεχίζει ο επόμενος κρατώντας τη μπάλα. Φτιάξαμε λοιπόν μια νέα ιστορία:

16) Στην πόλη του ουράνιου τόξου τα χρώματα έκαναν ένα πάρτι!!!Έγινε χαμός παντού κορδέλες. Περπατήστε κι εσείς ανάμεσα στις κορδέλες (σύρματα πίπας για την ακρίβεια) χωρίς να τις πατήσετε. Διαλέξτε ένα χρώμα και πάρτε το μαζί σας. Μπορείτε να το κάνετε αν θέλετε βραχιόλι για να το φορέσετε!!!

17) Τα παιδια που έχουν το μπλε χρώμα έφτιαξαν μια λίμνη ,κάποια άλλα  παιδιά με το κίτρινο χρώμα ήταν τα ψαράκια που πλατσούριζαν στη λίμνη. Δυο κυρίες (με άλλο χρώμα βραχιόλι) έκαναν ηλιοθεραπεία στην όχθη. Μερικοί άλλοι ήταν τα πουλιά που προσπαθούσαν να φάνε τα ψάρια. Με τα χρώματα στήσαμε μια μεγάλη σκηνή στη λιμνη!!!

18) Μλουζάκια με σκέψεις :Πωςπερνάμε καλά σε μια παρέα!!!

19) Διαβάσαμε την ακόλουθη ιστορία από το βιβλίο :σχέδια εργασίας για το νηπιαγωγείο και το δημοτικό, απο τις Χριστόγερου, Αρμενιάκου , εκδόσεις Κέδρος:

«Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένα χέρι του οποίου τα δάχτυλα δε συμφωνούσαν και καθένα ήθελε να κάνει το δικό του. Μια μέρα ο δείκτης είπε: «Θα παίξω πιάνο» κι άρχισε να χτυπάει τα πλήκτρα του πιάνου. Την ίδια στιγμή, ο μεσαίος σκέφτηκε: «Θέλω να ζωγραφίσω» κι έβαλε ένα χαρτί πάνω στο πιάνο. Το χαρτί σκέπασε μερικά πλήκτρα και ο δείκτης νευρίασε. Νευρίασε ακόμα περισσότερο όταν ο μεσαίος δεν μπορούσε να κρατήσει το μολύβι κι εκείνο έπεσε κάτω. Ο παράμεσος κρύωνε και σκέφτηκε να φορέσει ένα γάντι. Ήταν όμως πολύ δύσκολο να μπει μόνο του μέσα στο γάντι και να βρει τη θέση του κι άρχισε να στριφογυρνάει πάνω στο πιάνο και πάνω στο χαρτί μήπως τα καταφέρει.Ο μεσαίος θύμωσε πολύ και ο δείκτης νευρίασε ακόμα περισσότερο. Ξαφνικά το μικρό δάχτυλο είχε μία ιδέα. άκουσε το στόμα που έλεγε ότι διψούσε και σκέφτηκε να του δώσει ένα ποτήρι νερό. Δε ζήτησε όμως από τα άλλα δάχτυλα να το βοηθήσουν και προσπάθησε μόνο του να σηκώσει το ποτήρι με το νερό. Φυσικά δεν είχε αρκετή δύναμη και το νερό χύθηκε παντού.. «Σταματήστε»! Ακούστηκε η φωνή του αντίχειρα, «Δε γίνεται έτσι»! Ας δουλέψουμε όλοι μαζί για να πετύχουμε. Η μουσική θα ακουγόταν πιο ωραία αν όλοι παίζαμε με το δείκτη. Ο μεσαίος μας χρειάζεται όλους για να κρατήσει το μολύβι. Και είναι τόσο κουτό να έχεις μόνο ένα δάχτυλο σε ένα γάντι. Κι αν είχαμε βοηθήσει το μικρό δάχτυλο, δε θα διψούσε τώρα το στόμα. έτσι αποφάσισαν να δουλεύουν όλοι μαζί»!

Βάσει αυτής της ιστορίας φτιάξαμε την ακόλουθη εργασία που μοιάζει με ποστ-καρντ

Στο 52 γράψαμε συναισθήματα πάνω σε πουλιά και τα αφήσαμε να ταξιδέψουν ελεύθερα σε χωρες υπαρκτές και ανύπαρκτες!!!

the end

Ευχαριστώ την Ξανθή

 

Αφίσες από τη Λιάνα!!!

Είμαι πολύ χαρούμενη που η αγαπημένη μας Λιάνα Δενεζάκη ,μας έφτιαξε της αφίσες για το παραμύθι μας:

 «Τα ανθρωπάκια που έδιωξαν τον Πλούτωνα « στα πλαίσια δραστηριότητας  φιλαναγνωσίας με τη χρήση των υπέροχων καρτών «Κάθε φορά μια ιστορία»των εκδόσεων μυθοπλάστες!!!

Πάρτε μια γεύση:

Λιάνα σε ευχαριστούμε ,μέσα από την καρδιά μας!!!

Πειρατές πάλι

και πάλι και  πάλι, διότι έχουμε τρελαθεί με τη γιορτή κι όλο χορεύουμε στο νηπιαγωγείο, έχουμε κάνει κάτι λίγα ακόμα από πειρατές

προσκλήσεις

Οι πειρατές της Χαραϊβικής (γιορτή λήξης)

Οι πειρατές της Χαραϊβικής

(ΓΡΑΜΜΕΝΟ ΓΙΑ 24 ΠΑΙΔΙΑ)

Καπετάν Κιμούχας:
Ένα ταξίδι μακρινό
Μας οδηγεί στο θησαυρό
Μη φανταστείτε τίποτε πλούτη
Ούτε σεντούκια υπέρλαμπρα
Στην ιστορία ετούτη

Ο Θησαυρός είναι εδώ (δείχνει την καρδιά του)
Και στην ψυχή και στο μυαλό
Είμαστε πειρατές σωστοί
Αλλά καλοί και λίγο τρελοί!!!

Ξεκινάμε λοιπόν μ’αγάπη
Μέσα στης θάλασσας τ’αλάτι
Ν’αρπάξουμε απ’όλους σας τον πόνο
Θέλουμε την προσοχή σας μόνο
Όλοι μαζί
Πάμε 1-2-3 Γιούργιαα!!!

Μουρμούρας
Τι τα θες βρε Καπετάνιο
Μ’ αυτό το σκαρί
μας βλέπω για μπάνιο!
Όλο μπαλώματα και τρύπες
και τη σημαία μας
δεν είδες;
Μας είπες για ταξίδι δύσκολο πολύ
Σε θάλασσες μαύρες και πάτο βαθύ
Πως θα τη βγάλουμε οι έρμοι;
Με τη βάρκα μας να γέρνει;

Φαγούρας
Όλο γκρίνια και μουρμούρα
Πο-πο μ’ έπιασε φαγούρα
Προσπαθείς να μας φοβίσεις;
Το ταξίδι μας να σταματήσεις;

(Δείχνει τον Φοβέρα –το θαρραλέο πειρατή και ο Φοβέρας σηκώνει απορημένα τους ώμους)

Σήκωσ’ την άγκυρα Φοβέρα
Και θα χάσουμε τη μέρα
Όλο γκρίνια και μουρμούρα
Πο-πο μ’έπιασε φαγούρα.

Μουρμούρας
Σηκώνω την άγκυρα τη σκουριασμένη
Όρε δουλειά που με περιμένει
Ωχ-ωχ-ωχ και ένα και δύο
Ταξίδι κι αυτό! Μ’αυτό το πλοίο;
Αν δεν πνιγούμε στη σαλαμούρα
Να μη με λένε εμένα Μουρμούρα!!!

Φαγούρας και όλοι μαζί:
Όλο γκρίνια και μουρμούρα
Πο-πο μ’έπιασε φαγούρα!!!

Καπετάν Κιμούχας:
Πιάνω με δύναμη την τιμονιέρα
Καιρός να πάρουμε θαλασσινό αέρα
Ας συστηθούμε όμως με μιας
Μη μας περάσουν για μπας κλας
Είμαστε πειρατές σωστοί
Αλλά καλοί και λίγο τρελοί!!!

Χαρτογιακάς

Είμαι ο τρανός Χαρτογιακάς
Φτιάχνω τους χάρτες με μελάνι σουπιάς
Είμαι ζωγράφος μεγάλος εγώ
Στην παλέτα μου τα χρώματα, στήνουνε χορό!

Έχω και όργανα ακριβείας
Φτερό παπαγάλου και δόντι καρχαρία
Μα δυστυχώς με το’ να μάτι…
Οι χάρτες βγαίνουνε στραβοί κομμάτι

Στεριά και θάλασσα ένα μίγμα
Στο κέντρο οι ύφαλοι σαν Χάρου βήμα
Μα τόσα χρόνια που ταξιδεύουμε
Με τους χάρτες αυτούς ξεμπερδεύουμε!

Φοβέρας:
Είμ’ ο Φοβέρας Κοκκινοτρίχης
Όσοι με βλέπουν τους πιάνουν ρίγη
Έχω τα δόντια μου στραβά
Τα μπροστινά μαυριδερά

Όλοι μαζί: Σάπια από τα γλυκά!!!

Έχω και γάντζο στο ένα χέρι
Στο άλλο μου κρατάω μαχαίρι
Κόβω τον πόνο στα δυο-στη μέση
Αρπάζω το φόβο και σ’όποιον αρέσει

Βαρέλια μπαρούτι στ ’αμπάρια φυλάω
Δράκους και Μέδουσες για πρωινό θα φάω!!!

Τζου-τζου, η Γλυκατζού
Φοβέρα, Φοβέρα πιάσε ένα γλυκάκι
Μήπως κι η ρότα μας γλυκάνει λιγάκι
Τούτο το τσόφλι μας, όλο κουνάει
Και το ταξίδι μας χαλάει…

Είχα σκοπό κι εγώ γλυκά να κεράσω
Και τους φόβους μας να διασκεδάσω
Μα με το κούνημα και τον αέρα
Θα μας βουλιάξει η μπρατσέρα
Άσε που…
Θα σπάσει και η καλή μου φοντανιέρα…

Γελαστώνης
Χα,χα γούστο έχεις Τζου-Τζου
Με τα μπωλ και τα φρου-φρου
Αλλά σαν τον πλακατζή
Το Γελαστώνη τον Πειρατή
Με τ’αστεία και τις τούμπες
Τα φαιδρά και τις αρλούμπες
Δεν έχει!!!

Όλοι μαζί:
Δεν έχει!!!

Για να ’χει η θάλασσα μπουνάτσα
Ρίξτε της μέσα μια μπουγάτσα
Με μπόλικη άχνη και κανέλα
Κρέμα λευκή και λίγη τρέλα!!!

Τρομπέτας
Τουρουτου-του-τουτου
Φτάνουμε στον πρώτο μας σταθμό
Το Λουλούδι του Δάσους είναι έ-ρη-μο!
Μόνο του σε ύπνο και γύρω οι κλάρες
Άντε! Τι κάθεστε τρελάρες;
Μπρος να πάμε να το ξυπνήσουμε
Χαρά στη φύση να σκιρτήσουμε
Φουντάρισε την άγκυρα Μουρμούρα
Κι άσε τα σύκα και τα μούρα

Όλοι μαζί:
Γιούργια-γιούργια-γιούργια!!!
(Φτάνουν στο νησί, όπου κοιμάται το λουλούδι του δάσους)

Λουλούδι του Δάσους:
(Φοράει ολόλευκα και κοιμάται στην ησυχία του δάσους. Τρεις πειρατές στριφογυρίζουν γύρω από το λουλούδι και το λουλούδι ξυπνάει, χασμουριέται, τεντώνεται..)
Ευχαριστώ πειρατές της Χαράς
Το’ριξα για τα καλά
Στον ύπνο της συμφοράς
Κοιτάτε γύρω –όλα μαράθηκαν
Όλα τα γέλια μας ξεχάστηκαν

Μα τώρα ξύπνησα χαρά να δώσω
Κι όλη τη λάμψη μου να ξεκλειδώσω
Μ’ ένα χαμόγελο τη φύση ξυπνάω
Μ’ ένα λίκνισμα ευωδίες σκορπάω!

Οι τρεις πειρατές μαζί:
Γεια Χαρά Λουλούδι Μαγεμένο
Φεύγουμε τώρα
μας καλεί το πεπρωμένο

(Οι πειρατές σαλπάρουν για τον επόμενο σταθμό)

Καπετάν Κιμούχας
Ρίτα μου προκομμένη, Ρίτα μου καθαρή
Άρον τη σφουγγαρίστρα σου ,μάζεψε το σκαρί
Καβατζάρουμε τον κάβο του μίσους
Τ’απονέρια φτάνουνε στο βάθος του κύτους

Ρίτα Σφουγγαρίστρα:
Μάλιστα Καπετάν Κιμούχα
Με τον κουβά μου μες στη μούχλα
Παίρνω το παπαγάζι
Κι αρχίζω,χωρίς χάζι

Γιατί όλος ο κόσμος το λαλεί
Πως η αρχοντιά η μισή
Είν’ η καθαριότητα η σωστή!!!

Μόνο που…με το συμπάθειο
Μες στο αμπάρι μας το άδειο
Πέντε ποντικοί μουτζούροι
κι άλλοι τρεις αλευρομούροι
Παίζουν τάβλι στο γιατάκι
Και τους τρέμω λιγουλάκι!!!

Ριρή η Τολμηρή
Χα,χα! Τώρα που φτάνουμε σιμά
Στο πόρτο-Δράκο εδώ δα
Το φόβο μπροστά σου αντικρίσεις
Θα κληθείς να τον νικήσεις
Κι όχι να τρέμεις και ν’αρρωσταίνεις
για τα ποντίκια που παίζουν τένις.

Όλοι μαζί:
Παίζουν τάβλι κι όχι τένις τα ποντίκια της Μελπομένης

Ριρή η τολμηρή
Έστω τάβλι κι όχι τένις
Κι όταν σου λέω πορτοκάλι
να βγαίνεις!!!

(Οι πειρατές φτάνουν στο νησί του Φόβου)

Ο Δράκος του Φόβου
Δράκος του φόβου είμ’εγώ
Τι τρομερό-τι φοβερό
Οι πειρατές και πάλι εδώ
Τι τρομερό-τι φοβερό
Πειρατές κουρσάροι των μαύρων κακών
Θα πνίξω το καλοθάλασσο καράβι των ευχών
Τώρα θα σας φοβερίσω
Μόλις τη μύτη μου φυσήξω

Όλοι μαζί:
Ρίξτε με τη μάνικα του θάρρους!!!
(Μετά τη νίκη στο νησί του φόβου οι πειρατές πλέουν προς το νησί των μοναχικών)

Λορίτα η Χαλαρουίτα:

Σαπιοκάραβο σκαρί
Μα με θάρρος και ψυχή
Έδιωξε μακριά το φόβο
Με σθένος και με κόπο

Θάρρος έχετε αδέλφια
Σοβαρά και όχι λέπια!!

Και το Δράκο μας που γρούζει
Πετάχτε του ένα καρπούζι
Πάμε στους μοναχικούς
Χωρίς φίλους, χωρίς εχθρούς

Τρώνε απ’ τα δέντρα κάτι καρύδια
Έμαθα φέρνουν αμνησία
Έχουν μια μάγισσα θεόρατη
Θαρρώ τη λένε τηλεόραση.

(Οι πειρατές κυκλώνουν τους μοναχικούς στο δωμάτιο που βλέπουν τηλεόραση, τους πειράζουν,αλλά αυτοί βλέπουν ακόμα,τους χαιδεύουν,παίζουν μουσικά όργανα και στο τέλος καταφέρνουν να τους σηκώσουν και χορεύουν μαζί τους)

Μοναχικοί: -Τι πάθαμε;
Πειρατές: -Σας μάγεψε το κουτί
Ξόρκι:
Το κουτί-κουτί κουτάκι
Μέσα σ’ένα καλαθάκι
Γίνεται ένα μεζεδάκι
Για το Λάκη, το σκυλάκι

Το κουτί-κουτί κουτάκι
Μέσα σ’ένα καλαθάκι
Που μας έφερε υπνηλία
Και συνέχεια αμνησία

Το κουτί-κουτί κουτάκι
Μέσα σ’ένα καλαθάκι
Θα το πάρω ,θα το λιώσω
Στα σκουπίδια θα το χώσω…

Το ταξίδι συνεχίζεται προς το νησί της Μέδουσας..

Ντρομπαλαρίνα:
Έμαθα ότι πέρα μες στα βράχια
Ζει ένα τέρας με έξι μάτια
Έχει έξι χέρια και έξι αυτιά
Κι αν πλησιάσεις…
Σε κάνει μια χαψιά.
Φοράει καπέλο τρομερό
Ζει σ ’άλλο κόσμο κι όχι εδώ
Πρέπει να ξέρετε παιδιά..
Πως τραγουδάει μια χαρά
Κι αν τραγουδήσει και μας αρέσει
Θα μας την πέσει, θα μας αλέσει

Καπετάν Κιμούχας
Το θάρρος σου μη χάνεις
Μικρή ντρομπαλαρίνα
Βάλε στ’αυτιά κερί σφιχτό
Και το χορό ευθύς ξεκίνα
Αν μας χορέψεις
Όσο αντέξεις
Τη Μέδουσα θα προσπεράσουμε
Και στο στόχο μας θα φτάσουμε
(Φτάνουν στο νησί της Μέδουσας, παράλληλη χορογραφία Μέδουσα-Ντρομπαλαρίνα)

Το ταξίδι συνεχίζεται,το καράβι φτάνει στο νησί των Λυπημένων. Οι λυπημένοι είναι κουλουριασμένοι και οι πειρατές τους ξετυλίγουν, τους σηκώνουν,τους φτιάχνουν ένα χαμόγελο, τους κάνουν γκριμάτσες.
Πειρατές:-Γιατί είστε λυπημένοι;
Λυπημένοι:-Γιατί είμαστε μεγάλοι.

Όλοι οι μεγάλοι τρώνε κανάλι
Δουλεύουν συνέχεια
Και πάλι και πάλι

Όλοι οι μεγάλοι
το παίζουν κεφάλι
Και τρέχουν και λένε
πως όλα τους φταίνε

Όλοι οι μεγάλοι
Το έχουν καμάρι
Που κάνουν τους άσσους
Και πέφτουν στους λάκκους.

Το ταξίδι συνεχίζεται για τον πλανήτη της αγάπης. Οι εξωγήινοι της αγάπης παρουσιάζονται:

Αγάπη είν ’ο πλανήτης μας
Αυγή κι αποσπερίτης μας
Αγάπη είναι το φως μας
Μια αχτίδα στ ’όνειρό μας
Η Αγάπη σαν τη δεις…σκορπάει
Κι όπου βρεθείς…σε πάει

Η Αγάπη φωτίζει
Η Αγάπη φεγγίζει
Η Αγάπη εκπαιδεύει
Η Αγάπη λατρεύει
Η Αγάπη αγκαλιάζει
Φιλάκια μοιράζει

Η Αγάπη επιμένει
Η Αγάπη σωπαίνει
Η Αγάπη αγγίζει
Η Αγάπη μυρίζει

Η Αγάπη ανασαίνει
Ακούει, υπομένει
Την Αγάπη σαν φας
Θα γελάς μονομιάς!!!

Όλοι μαζί:
Η ΑΓΑΠΗ ΟΡΘΩΣ, ΕΙΝΑΙ Ο ΧΡΥΣΟΣ ΘΗΣΑΥΡΟΣ

Τέλος

Βήματα για τη ζωή 40-47 επιλεκτικές δραστηριότητες

Επιλεκτικά με ένα μικρό φωτορεπορτάζ παραθέτω κάποια βηματάκια από το πρόγραμμά μας. Για να γλιτώσω τις γκρίνιες από την αρχή προειδοποιώ ότι οι φωτογραφίες είναι λίγο χύμα…

40 (αλήθεια-ψέματα)

Η φωτογραφία αδικεί το παιχνίδι , αλλά θα το περιγράψω αμέσως μετά

Είναι δύο ρολά υγείας μπροστά και πίσω. Στη μέση βρίσκεται ένα ανθρωπάκι βγαλμένο από σχέδιο κεντήματος.

Κάθε φορά που τα παιδιά έλεγαν ψέματα για κάτι έβαζαν ένα καπάκι στο πίσω ρολό, ενώ κάθε φορά που έλεγαν αλήθεια έβαζαν ένα καπάκι στο μπροστινό. Έτσι έβλεπαν πόσες φορές μέσα στη μέρα έλεγαν αλήθεια ή ψέματα και έκαναν και τα μαθηματικά τους..

Μάθημα 41  (Προτιμήσεις και λύσεις)

Μερικά από τα σχέδια των παιδιών που παρουσίασαν

42 (Χρονική ακολουθία-Συνέπειες)

Με βάση το παρακάτω παραμύθι εξελίχτηκαν διάφορες δραστηριότητες

Το Μπιγκ-Μπιγκ ένα μορφωμένο έλεφαντάκι ψάχνει να βρει τρόπους για να πάει να συναντήσει τη θάλασσα, την οποία έχει θαυμάσει από τα βιβλία. Συναντάει πολλούς φίλους στο διάβα  του οι οποίοι δεν τον βοηθούν και πολύ . Με τη βοήθεια της τύχης και της γνώσης το ελεφαντάκι φτάνει στον προορισμό του και δείχνει στους υπόλοιπους φίλους του τους θησαυρούς της θάλλασας..

43 (αιτία και αποτέλεσμα, το δείξαμε σε προηγούμενη ανάρτηση

44 (Είναι καλή ιδέα)

Παιχνίδι με καπάκια. Τα κόκκινα καπάκια είναι οι καλές ιδέες και τα πράσινα οι ιδέες που ίσως θέλουνε περισσότερη σκέψη..

46 ( Λύνουμε τα προβλήματά μας μόνοι μας)

Βασικό εργαλείο στο μάθημα αυτό ήταν το βιβλίο της Ρ. Ρώσση Ζαΐρη: Εγώ είμαι η αρχηγός, εκδόσεις Ψυχογιός.

Αφού διαβάσαμε το βιβλίο προσπαθήσαμε να βρούμε λύσεις στο πρόβλημα που παρουσιάστηκε. Δηλαδή: Ένα κουνελάκι ήθελε να γίνει αρχηγός και στο τέλος κατέληξε χωρίς φίλους. Τί θα μπορούσε να έχει κάνει

Έπειτα χωριστήκαμε σε ομάδες, Κάθε ομάδα φιλοτέχνησε ένα κουνελάκι και του έδωσε όνομα. Οι δουλειές ήταν ομαδικές, έπειτα από συζήτηση και διαπραγμάτευση των μελών. Έτσι:

47 (Τί μπορώ να κάνω όταν μου παίρνουν το παιχνίδι μου;;)

Ξεκινήσαμε την αφήγηση μιας ιστορίας. Ότι ο νονός έφερε στα βαφτιστήρια του τα δωράκια τους. Τα δωράκια ήταν τυλιγμένα με το ίδιο κίτρινο περιτύλιγμα.

Το κοριτσάκι άνοιξε το δικό του δώρο βρήκε μέσα ένα τρενάκι και άρχισε να παίζει. Το αγοράκι άνοιξε το δικό του δώρο και βρήκε μέσα μια κουκλίτσα ροζ. Δεν του άρεσε το δώρο του και χωρίς να καταλάβει ότι είχε γίνει παρεξήγηση, άρπαξε από το κοριτσάκι το τρενάκι…έτσι λοιπόν άρχισε μια ολόκληρη συζήτηση,προτάσεις και λύσεις για ένα τόσο καθημερινό πρόβλημα ανάμεσα στα παιδιά

και μια αφίσα

 

Βήματα για τη Ζωή 44 ή αλλιώς Φιλαναγνωσία 2

Το μάθημα 44 αναφέρει δραστηριότητες για την αιτία και το αποτέλεσμα. Ψάχνοντας δραστηριότητες, ανακάλυψα ότι το μάθημα μου αυτό πέφτει την ίδια μέρα που γιορτάζει το βιβλίο. Τέλεια είπα: Θα φτιάξουμε μια ιστορία. Αιτία για την ιστορία ήταν ο πίνακας του Γιάννη Γαΐτη Γιομιστή Κεφαλή! Εργαλεία μου και αυτή τη φορά οι κάρτες «Κάθε φορά μια ιστορία» για να δούμε πως πήγε..

Αυτή τη φορά όλες οι κάρτες ήταν λευκές. Χρησιμοποιήσαμε μόνο τα δομικά τους στοιχεία και φτιάξαμε μια ιστορία σύμφωνα με τα χαρακτηριστικά του πίνακα.

Η ιστορία που βγήκε από τα παιδιά ήταν η ακόλουθη

Στο τέλος δώσαμε δωράκια στα παιδιά σελιδοδείκτες από πίνακες του Γ.Γαΐτη που συνθέτουν μια ιστορία

Χρωστάω το 43, το 42 και το 41, αλλά το 44 είναι επετειακό, λόγω βιβλίου

Βήματα για τη Ζωή 35, 37,39

Θα μου πείτε αγαπητοί συνάδελφοι: Και γιατί όχι το 36;; Διότι στο 36, δεν έβγαλα φωτογραφίες. Επίσης, όσον αφορά στο 38, δεν έχουμε να προσθέσουμε κάτι νέο, αφού είναι επαναληπτικό.

Ξεκινάμε λοιπόν:

Επίσης ο Βασιλιάς καρνάβαλος, μετατράπηκε σε παιδάκι που φυλάσσει τα δικαιώματά μας και βρίσκεται σε περίοπτη θέση μέσα στην τάξη

Για το 37

Αρχίσαμε να κατασκευάζουμε μια αφίσα με τις ιδέες των παιδιών σχετικά με τη διαχείριση της αναμονής

Έπειτα ζωγραφίσαμε τις ιδέες μας στις ιδεολάμπες

Θυμήθηκα ένα μαγαζί που πουλάει σουβλάκια στη Νέα Ιωνία. Η πινακίδα στο μαγαζί γράφει. Όποιος βιάζεται, μένει νηστικός..Εμείς λοιπόν φτιάξαμε ένα παγωτατζίδικο με πωλητή και ντελάλη και περιμέναμε στη σειρά μας να διαλέξουμε το παγωτό της προτίμησής μας, χωρίς να βιαζόμαστε.

Στο 39 για την αντιμετώπιση των προβλημάτων φτιάξαμε μια αφίσα με στόχους. Στην αρχή είχαμε βάλει ένα προβληματισμένο προσωπάκι στο στόχο, αλλά μετά τις ιδέες μας το προσωπάκι έγινε χαρούμενο

Έπειτα κάναμε τα παιχνίδια που υποδεικνύει το βιβλίο «Βήματα για τη Ζωή».

Βαλαμε σε ένα σάκο διάφορα αντικείμενα και τα παιδιά προσπαθούσαν να βρούν διάφορες άλλες λειτουργίες, εκτός από τις προφανής.

Για  το φακό είπαν:

–Λάμπα παρουσίασης για τρομακτικές ιστορίες

–Αστερισμός

Για το τουβλάκι:

–παγκάκι

–σκεπή

–κολώνα

–σπίτι

–έπιπλο

–σκαλοπάτι

–καμινάδα

–δώρο

–τούβλο

–τρενάκι

Για το γλωσσοπίεστρο:

–πλάστης

–ομπρέλλα

–μπαστούνι

–κλαδί

–γέφυρα

–τραμπαλα

–σκοινί

–τοίχος κλπ

Για το πηρούνι:

–κατσαβίδι

–χτένα

–τσουγκράνα

–ανθρωπάκι

–νύχια

Για το κουτάλι:

–φτυαράκι

–λουλούδι

Για την ξύλινη κουτάλα:

–κούκλα

–μπάλα

–ομπρέλλα

–ρακέτα

–ρόπαλο

–μπαστούνι του γκολφ

Για την κόλλα:

–Μοιάζει με ζελέ

–μοιάζει με μέλι

–μοιάζει με σιρόπι

–σύριγγα με αυτό που έχει μέσα το εμβόλιο

Για το καπέλο:

–κατσαρόλα

–τηγάνι

–βεντάλια

–ντομάτα

–σάκος

–καλάθι

–παιχνίδι

–μαγικό καπέλο

Για το κουβάρι:

–μπάλα

–πουλόβερ

–γιο-γιο

–γιγάντιο σκοινί

–παιχνίδι της γάτας

–κασκόλ

Για την πλαστελίνη:

–φίδι

–καρδούλα

–δεινόσαυρος

–γυμνοσάλιαγκας

–κροκόδειλος

–ουρά κροκόδειλου

–φάλαινα

–κύκλος

–ελέφαντας

–αχινός

–χελιδόνι

–γέφυρα

Έπειτα παίξαμε την τρίλιζα επίλυσης προβλημάτων. Δηλαδή τα παιδιά προκειμένου να παίξουν έλεγαν  μια λύση σε ένα συγκεκριμένο πρόβλημα κι έτσι έπαιζαν εναλλάξ.

Βήματα για τη Ζωή 34-Ζήλεια

Πάντα ήθελα να γράψω ένα ποίημα για τη ζήλεια. Χμ όχι παιδικό απαραίτητα..αλλά έπρεπε και να δουλέψω. Έτσι έγραψα τη γάτα τη Μαριλού

Με τη Μαριλού μας βοηθό για σήμερα επεξεργαστήκαμε θαυμάσια τη ζήλεια. Τα ζώα πάντα βοηθάνε-βέβαια!!!

Κι επειδή αγαπάμε και τα έντομα είδαμε στον υπολογιστή

«Το Ζηλιάρικο Ζουζούνι»

Αντέγραψα το ποίημα σε μεγάλα χρωματιστά χαρτά. Τα παιδιά κύκλωσαν λέξεις που ξεκινάνε από Ζ, ζ

Μετά από αυτή τη δραστηριότητα , τα παιδιά προσπάθησαν να θυμηθούν 10 λέξεις από Ζ ( από την ιστορία που άκουσαν). Με αυτές τις δέκα λέξεις έπρεπε να φτάξουν μια νεα ιστορία. Αντι για νέα ιστορία μας βγήκε περίληψη της προηγούμενης, αλλά τουλάχιστον μπήκαμε στη διαδικασία. Μου αρέσουν οι ιστορίες

Λοιπόν:

Οι λέξεις που βρήκαν τα παιδιά ήταν:

Ζουζούνι, ζαμπόν, ζαχαρωτά ζυγαριά, ζήλεια, ζακετάκι, ζευγάρι, ζαχαρούχο, ζωγραφιά , ζαβολιές.

Η ιστορία που συνέθεσαν ήταν η ακόλουθη:

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένα ζουζούνι κι έκανε ζαβολιές. Βρήκε μια κοπέλα κι έκαναν ένα ωραίο ζευγάρι. Μετά έκαναν το γάμο και κάναν όμορφα μωρά, σα ζωγραφιά. Ζουζούνιζαν κάθε μέρα ζζζζζζζ.Φορούσαν κόκκινα και μπλε ζακετάκια. Ζήλευε ο μπαμπάς που η μαμά πρόσεχε τα μωρά κι όχι εκείνον. Από την πολλή ζήλεια έτρωγε ζαμπον, έπινε ζαχαρούχο γαλα ,έτρωγε πολλά ζαχαρωτά, κι έτσι έδειξε η ζυγαριά πως έφτασε 100 κιλά. Και ζήσαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα!!!

 

Βήματα για τη Ζωή

Τα μαθήματα 30-31-32, τα έκανε η συνάδελφός μου η Ελενίτσα και πρόλαβα μόνο μερικά στιγμιότυπα, όταν ανέλαβα βάρδια οπότε δεν έχω πολλά πράγματα να σας παρουσιάσω. Όμως το παιχνίδι που έκλεψε την παράσταση στο μάθημα για την απογοήτευση ήταν το ναυάγιο. Μιας και είχαμε έτοιμο το καράβι μας..

Όλοι μέσα στο πειρατικό καράβι παιδιά: Γιούργια και έξω από το πειρατικό καράβι , όταν σταματάει η μουσική των πειρατών…Το καράβι βυθίζεται βγείτε όλοι έξω!!! Ο τελευταίος που θα φύγει από το καράβι γίνεται παρατηρητής

Στο μάθημα : «Τα συναισθήματα αλλάζουν , πρόλαβα να βγάλω μια φωτο όλη κι όλη από μία κατασκευή που έκαναν τα παιδιά με την Ελένη..

Τα παιδιά γυρίζουν το ρολάκι και τα συναισθήματα αλλάζουν!!!

Για τα μαθήματα 33-34, έχω πιο εμπεριστατωμένο ρεπορτάζ.

Στο μάθημα 33 (Αγάπη -μίσος)

Κάναμε μία αναπαράσταση πως το βέλος του μίσους πληγώνει την αγάπη. Ένα βέλος μίσους εμπεριέχει κι άλλα συναισθήματα, κυρίως θυμό είπε ο Κωνσταντίνος και λύπη είπε η Μαριαλένα και ζήλεια είπε ο Χρήστος. Αυτό το βέλος προκαλεί πληγές που μάλλον πρέπει να βρούμε τρόπο να επουλώσουμε..Έτσι φτιάξαμε το φαρμακείο της Αγάπης

Το φαρμακείο μας περιλαμβάνει λέξεις που γίνονται πράξεις και γιατρεύουν τις πληγές της καρδιάς!!!

Επίσης για τη γωνιά μας φτιάξαμε την κατσαρόλα της Αγάπης. Η κατσαρόλα περιέχει τιδήποτε αγαπημένο που κάνει το φαγητό της αγάπης πιο νόστιμο

Η κατσαρόλα περιλαμβάνει από καρδιές και πεταλούδες, ως και μακαρόνια με κιμά που ψηφίστηκε και το αγαπημένο φαγητό των παιδιών-και το δικό μου βεβαίως-βεβαίως!!!

Και φτιάξαμε και τον

και ..ο πλανήτης της αγάπης με κόκκινο και ροζ χρώμα, λουλούδια, κουδουνάκια, πεταλούδες, κουμπάκια και ασημόσκονη..

Παίξαμε και παιχνίδια βέβαια!!!

Ένα παιχνίδι επικοινωνίας στην αρχή. Θέλει συγκέντρωση, υπομονή, παίζεται σε ζευγάρια, και αν δεν έχεις καλή σχέση με τον άλλον-αποκλείεται να το βγάλεις.

Μια άσκηση στην επικοινωνία λοιπόν. Όπως βλέπετε το παιδί μπροστά έχει πίσω τα χέρια του δεμένα και μιλάει, ενω το παιδί που βρίσκεται πίσω του συνοδεύει τα λόγια του μπροστινού του με τις αντίστοιχες κινήσεις!!! Καλά πήγε θα το ξαναδοκιμάσουμε

Έπειτα παίξαμε και το προτεινόμενο παιχνίδι που βρίσκεται στο βιβλίο

Σου χαρίζω αυτό που έφτιαξα με πολλή αγάπη!!! Κάθε παιδί έπαιρνε το κομμάτι πλαστελίνης, του άλλαζε σχήμα, έβαζε ένα δικό του στοιχείο και το χάριζε με αγάπη πάντα στο διπλανό του!!! Στο τέλος μοιράσαμε ζωγραφιές σε αυτούς που αγαπάμε!!!

Κατασκευάσαμε καρδιές σε αυτούς που αγαπάμε