Είχαμε μια χαρά που λέτε, ότι θα πάμε εκδρομή να δούμε πως γίνεται το κρασί. προσωπικά είχα δυο χαρές γιατί θα πηγαίναμε εκδρομή μαζι με το αγαπημένο 5ο νηπιαγωγείο. Θα έβλεπα τα κορίτσια, τα παλιά μου παιδάκια..
Εκδρομή πήγαμε βέβαια…Ανε βήκαμε στο λεωφορείο, φορέσαμε τις ζώνες μας και φτάσαμε στο κτήμα. Δεν είχε ρεύμα, όμως, δεν άνοιγαν οι πόρτες του οινοποιείου-επειδή είναι ηλεκτρονικές και δυστυχώς , είδαμε πολύ λίγα πράγματα…κλαψ
Τέλοσπάντων , ο οινολόγος που έκανε την ξενάγηση είχε διάθεση να μας εξυπηρετήσει, οπότε κάτι είδαμε , έστω και από ανοιχτά παράθυρα.
Αυτό το μηχάνημα βρισκόταν έξω από το οινοποιείο και είχαμε την ευκαιρία να το δούμε. Διαχωρίζει τις ρώγες , από τα κοτσάνια
Εδώ είδαμε από κοντά το πιεστήριο που αντικαθιστά το παραδοσιακό πατητήρι. Μάθαμε ότι όταν τα σταφύλια τα πατούσαν με τα πόδια η ποιότητα κρασιού ήταν καλύτερη, διότι το πάτημα δεν ήταν τόσο δυνατό για να βγει όλος ο χυμός, και έβγαινε τόσος χυμος (μούστος δηλαδή), όσος χρειαζόταν
Εδώ -βλέπουμε από το παράθυρο τις δεξαμενές με το μούστο , μέσα στις οποίες γίνεται το κρασί. Βρήκαμε την ευκαιρία να επαναλάβουμε τη διαδικασία που κάνουν τα ενζυμάκια (κρα και σι , όπως τα ονομάσαμε σε προηγούμενη ανάρτηση)
Κάποια στιγμή, βρέθηκε ένα κλειδί και μπήκαμε στο χώρο της εμφιάλωσης. Κάποια παιδάκια κρατάνε μυτούλες. Εμένα η μυρωδιά βέβαια, μου άρεσε.
Στοι χώρο της εμφιάλωσης, με λίγο φως, είδαμε το μηχάνημα και ο οινολόγος μας εξήγησε τη διαδικασία. Μας μοίρασε και φελλούς από μπουκάλια. είπαμε και τραγουδάκια. ¨ολα τα τμήματα των νηπιαγωγείων που πήγαμε-ήταν μια ευχάριστη στιγμή, γιατί κατά τα άλλα , εγώ στενοχωρήθηκα.
Φεύγοντας αφήσαμε ένα δωράκι στο οινοποιείο-πυλοσταφυλάκι σε φελλό και φύγαμε…
για το νηπιαγωγείο Λατζοϊου που μας περίμενε λίγο παρακάτω. Η Αθηνούλα φίλη και συνάδελφος μας υποδέχτηκε στην τεράστια αυλή. Καθίσαμε να φάμε, παίξαμε, μιλήσαμε, κάναμε νέους φίλους
Αυτά, τα ωραία!!