Κατα Φαντασίαν

Την Πέμπτη επισκέφτηκαν την τάξη μας δύο παιχνιδοποιοί

Ήταν δύο σπουδαίοι παιχνιδοποιοί και μας παρουσίασαν το καταπληκτικό παιχνίδι τους τη…ζωντανή κούκλα

Ωραία ε; Η ζωντανή κούκλα… βλέπουμε το ωραίο φορεμά της, την κοιτάμε από κοντά, από μακριά, από κάτω , την περιτριγυρίζουμε

Προσπαθούμε να την κάνουμε να κινηθεί

Η κούκλα κινείται. Της μάθαμε και να μιλάει, αλλά έπαιζα εκείνη την ώρα και δεν έβγαλα φωτογραφία.

Ωραία η κούκλα μιλάει, κινείται, κάπως άχρωμη είναι η φωνή της και η έκφρασή της ανύπαρκτη, τί θα κάνουμε;;

Θα την πάμε στο Λούνα Πάρκ των συναισθημάτων. Παίρνουμε το κατσούφικο τρένο και κα-τσουφ, κα-τσουφ, ξεκινάμε το μακρύ μας ταξίδι

Φτάνουμε στο Λούνα Πάρκ και εκεί μας υποδέχεται ο βασιλιάς, ο άρχοντας του Λούνα Πάρκ

θα μάθουμε στην κούκλα να εκφράζει τα συναισθήματά της και μόλις το μάθει θα παίξουμε παιχνίδι

χωριζόμαστε σε δύο ομάδες. Η μία ομάδα προσπαθεί να μας τρομάξει και η δεύτερη ομάδα προσπαθεί να το αντιμετωπίσει (διαχείρηση συναισθημάτων) .

Βλέπουμε και δύο ηθοποιούς , έχουν παράσταση και μας δείχνουν με μίμηση μια κατάσταση.

Τα παιδιά αποφασίζουν για τη συνέχεια της ιστορίας, συζητώντας μεταξύ τους

Πέρασε η ώρα, μα πως πέρασε τόσο γρήγορα και φεύγουμε από το λούνα Πάρκ…

Μετά από αρκετό καιρό που είχα να παίξω θεατρικό παιχνίδι, μου δόθηκε η ευκαιρία και είμαι πολύ χαρούμενη γι αυτό. Καταγράφω τα παιχνίδια της ομάδας Κατα Φαντασίαν μόνο και μόνο για το αρχείο και για τους γονείς των παιδιών. Η αίσθηση που σου αφήνει είναι μαγική, γι αυτό δεν μπορείς να περιγράψεις τί ακριβώς έκανες. Μπορεί να το ξεκινήσεις τώρα και να μην τελειώσει ποτέ.  Γι αυτό εύχομαι να μας δίνεται η ευκαιρία να παίζουμε συχνά…και το παιχνίδι να μην τελειώνει. Α Είχα και ένα παράπονο, όπως πάντα υπάρχει και ένα παράπονο. Η Αθανασία μας είπε στη μαμά της με παράπονο στα μάτια

Μαμά το θεατρικό παιχνίδι ήρθε για μία μέρα , μόνο για μία μέρα και δε θα ξανάρθει ποτέ.

Αθανασία μου, αν η μαμά σου διαβάζει αυτά που γράφω,  να ξέρεις ότι το θεατρικό παιχνίδι μόλις έβγαλε ρίζες μέσα σου, μπορείς να παίζεις πάντα από το πρωί  ως το βράδυ, και δε θα φύγει ποτέ

Ευχαριστούμε πολύ την ομάδα Κατα Φαντασίαν που πέρασε από το νηπιαγωγείο μας και παίξαμε!!!

Συναισθηματα (κλόουν και μάσκες συναισθημάτων)

Καλησπέρα!!!

Ίσως φανεί κάπως παράξενο το ποίημα που θα ακολουθήσει. Φαίνεται παράξενο, γιατί από τη μία διαβάζοντάς το ή ακούγοντάς το μια πρώτη φορά, γελάς. Ακούγεται αστείο. Σου έρχονται στο μυαλό αστείες εικόνες.. Με μια δεύτερη ματιά όμως τα πράγματα αλλάζουν. Το ποίημα αλλάζει, σε αλλάζει, νιώθεις άλλα συναισθήματα. Ίσως επειδή το έγραψε κάποιος που είναι πραγματικός καλλιτέχνης (κλόουν) ποιητής και συγγραφέας. Πάντως τα μικρά μας ευαισθητοποιήθηκαν, ειδικά εκείνος που ντύθηκε κλόουν έδωσε ένα ρεσιταλ ερμηνείας… Για να δούμε .. Το ποίημα έχει ως εξής:

και η ανάλυσή του από τους μαθητές. Απαριθμουν τους στίχους, τις στροφές, ζωγραφίζουν..

αφού τα μικρούλια ολοκλήρωσαν την επεξεργασία , τα πράγματα άρχισαν να σοβαρεύουν. Παρουσιάστηκε η στολή του κλόουν

Ο μικρός Ξενοφών που θέλησε να ντυθεί κλόουν άλλαξε το ποίημα, του έδωσε άλλη μορφή άλλο νόημα, έφερε μια δικαιοσύνη νομίζω, μια κάθαρση για τον καημένο τον κλόουν

Έπειτα από αυτήν την κάθαρση ο κλόουν κάλεσε τους φίλους του να παίξουν και να ταγουδήσουν τον παλιάτσο

Ένας παλιάτσος είμ εγώ καλή σας μέρα…

 

Πέρα από τον κλόουν αφού η μανάβισσα της γειτονιάς μας προμήθευσε με τις μεγάλες χαρτοσακούλες κατασκευάσαμε και μάσκες συναισθημάτων. Χαρούμενες, λυπημένες, θυμωμένες και φοβισμένες

 

Συναισθήματα και διαφορετικότητα-φυλές

Το πρόγραμμα των συναισθημάτων ταξιδεύει μαζί με τα τρέχοντα θέματα και έχει μείνει για λίγο ακόμα στη διαφορετικότητα. Αν και πιστεύουμε ότι ίσως πλατιάζει και κουράζει να πηγαίνουμε τα συναισθήματα βόλτες, εντούτοις έχουμε κάνει με τα παιδάκια μας δουλίτσες που ίσως να ταιριάζουν…για να δούμε..

τοτέμ των συναισθημάτων

 

Το τοτέμ των συναισθημάτων καταρχήν είναι βαμμένο με τα χρώματα των συναισθημάτων, όπως τα παρουσιάσαμε σε προηγούμενη ανάρτηση. Το μωβ της δημιουργίας, το γκρι της κακοκεφιάς, το πράσινο της νέας αρχής και το κόκκινο της αγάπης.

είχαμε μιλήσει για τα τοτέμ των ινδιάνικων φυλών, είπαμε να φτιάξουμε ένα δικό μας. Έτσι το βάψαμε και το παρουσιάσαμε. Βάσει των χρωμάτων που τα παιδιά έβλεπαν , από κάτω προς τα πάνω , τα παιδιά έπρεπε να δημιουργήσουν μια δική τους ιστορία. Την ιστορία του δικού τους ινδιάνικου χωριού, βασισμένη στα χρώματα των συναισθημάτων.

Ιστορία μας ήταν η εξής:

Μια φορά κι έναν καιρό σ’ένα ινδιάνικο χωριό, συναντήθηκαν πολλοί Ινδιάνοι. 25 Ινδιάνοι. Δημιούργησαν ένα χωριό. Έφτιαξαν σκηνές από δέρμα και ξύλα. Είχαν σκοτώσει έναν αγριοβούβαλο και ήταν χαρούμενοι. Θα έτρωγαν όλοι.

Εκεί που όλοι ήταν χαρούμενοι , η διάθεσή τους χάλασε. Άκουγαν βήματα. Έρχονταν οι εχθροί. Τότε ετοιμάστηκαν για πόλεμο. Έβαψαν τα πρόσωπά τους κόκκινα.

Μετά τον πόλεμο το χωριό είχε καταστραφεί. Οι Ινδιάνοι ένιωθαν φοβισμένοι. Έπρεπε όμως να κάνουν μια νέα αρχή. Έφτιαξαν το χωριό τους πάλι.

 Ζούσαν στο χωριό τους όλοι χαρούμενοι κι αγαπημένοι. Τους προστάτευε ο κόκκινος αετός της αγάπης.

Αυτή ήταν η ιστορία του χωριού του μαύρου περιστεριού και του άγριου κάμπου, όπως το ονόμασαν τα παιδιά.

 

Συνεχίσαμε το ταξίδι μας στην Αφρική , μας έκαναναν εντύπωση τα ιερογλυφικά από το αιγυπτιακό αλφάβητο έτσι η Ελίνας μας, σχεδίασε κάρτες με ιερογλυφικά που αντιστοιχούν σε φωνούλες και για να είμαστε πιο συγκεκριμένοι:

 

Σε αυτή τη δραστηριότητα η αποκρυπτογράφηση των ιερογλυφικών ήταν ευχάριστ, ήταν ένα καλό παιχνίδι.

Κάναμε κι άλλα ταξίδια και σε άλλους λαούς , όπως θα δείτε σε άλλη ανάρτηση, στο τέλος των ταξιδιών μας, καταλήξαμε, ότι όλοι, ό,τι χρώμα και να έχουμε, σε όποια θρησκεία και να πιστεύουμε, σε όποια χώρα και αν ζούμε, δεν έχουμε ουσιαστικές διαφορές μεταξύ μας, ή τουλάχιστον θα έπρεπε να μην έχουμε διαφορές μεταξύ μας. Είμαστε σαν τα λουλούδια που όλα είναι διαφορετικά, το καθένα έχει τη δική του ομορφιά και το δικό του ξεχωριστό άρωμα.

Τραγουδήσαμε λοιπόν το τραγούδι της Κικής Καψάσκη, Σαν τα λουλούδια και φτιάξαμε την ανθοδέσμη των λαών.

 

Αχ! Ξέχασα να σας πώ ό, τι σε άνα από τα ταξίδια μας, σε αυτό στην Ταϊτή, συναντήσαμε τη χαρά σε έναν πίνακα Ζωγραφικής του Πολ Γκογκέν.

 

Λοιπόν αυτά. έχω την αίσθηση και το έχω πει πως η ανάμειξη του προγράμματος με πολλά άλλα θέματα και ειδικά με αυτό της διαφορετικότητας που είναι τεράστιο, ίσως φέρει συγκεχυμένα αποτελέσματα. Παρ’όλ’αυτά εμείς κάναμε το βήμα αυτό παραπέρα κι ελπίζουμε να μη σας κουράσαμε. Θα υπάρξουν κιάλλες δραστηριότητες για τα συναισθήματα σύντομα.

Συναισθήματα#2

Είχαμε μείνει στον πειρατή που φυλάει τις σκέψεις μας για τους άλλους σε ένα σεντούκι, στο ουράνιο τόξο της αγάπης, στο πανό της αγάπης σε άλλες γλώσσες και γενικά σε μία διευρενητική φάση για να ξεκινήσουμε το πρόγραμμά μας για τα συναισθήματα. Τώρα πηγαίνουμε στο δεύτερο μέρος του προγράμματος μας. Επειδή το δεύτερο σκέλος λέγεται συναισθήματα και ψυχοκινητική ανάπτυξη έγιναν πάνω από 10-12 ψυχοκινητικά παιχνίδια εμπιστοσύνης, ομαδικά που ανέδειξαν τα παιδιά σαν ξεχωριστές οντότητες προκειμένου να αντιληφθούν τα συναισθήματα. Έτσι κι αλλιώς τα συναισθήματα δεν είναι πράγματα που μπορούμε να τα πιάσουμε, ούτε φαγητό για να τα φάμε, ούτε αρώματα για να τα μυρίσουμε.. Καμιά φορά δεν αντιλαμβανόμαστε την αγάπη του άλλου, τη λύπη του, ή τη χαρά του, διότι δεν την εκφράζει όπως θέλουμε εμείς. Αν τον πλησιασουμε όμως, τον εμπιστευτούμε, τον ενθαρρύνουμε, θα εκφραστεί. Αυτούς τους γενικούς στόχους είχαν τα παιχνίδια μας.

Μπαλόνια. Καθίσαμε στον κύκλο και ο καθένας πήρε το μπαλόνι με το όνομά του. Το ζωγραφίσαμε , το αγκαλιάσαμε, το κάναμε δικό μας. Στη συνέχεια παίζαμε με τα μπαλόνια, ώσπου ξαφνικά τα αλλάξαμε με τον διπλανό μας και γίναμε ο διπλανός μας. Έπειτα ο ψεύτικος εαυτός μας, έκανε μια κίνηση και οι υπόλοιποι έπρεπε να την ακολουθήσουν.  Τα μπαλόνια έγιναν μωρά που φροντίσαμε, σκαμπώ που καθίσαμε, σακούλες σκουπιδιών που βρωμούσαν, μαξιλάρια κλπ. Χωριστήκαμε σε ομάδες με τα μπαλόνια και συνεργαστήκαμε παίξαμε  και δημιουργήσαμε, όπως πχ φτιάξαμε ένα λουλούδι από μπαλόνια.

Επειδή θα κάναμε αργότερα μεγάλη συζήτηση για τη φιλία παίξαμε παιχνίδια εμπιστοσύνης για να αντιληφθούμε μέσα από το σώμα μας τί σημαίνει αξιοπιστία.

Παίξαμε τα συναισθήματα και τα αναγνωρίσαμε με κάρτες

Παίξαμε με την χρωματική παλέτα των συναισθημάτων ,παζλ με καρδιές και παλέτα από πανί και το μυστικό συστατικό της φιλίας..

Αποφασίσαμε ότι στο μπουκαλάκι μας θα κλείσουμε το κόκκινο χρώμα της αγάπης, το κίτρινο της χαράς, το μώβ της δημιουργίας, το καφέ της αξιοπιστίας. Έτσι το μίγμα πήρε καφέ χρώμα , φιλία δηλαδή σημαίνει αξιοπιστία. Ύστερα το βάλαμε σε ένα μπουκαλάκι και το δώσαμε κι αυτό στον πειρατή μας να το φυλάει.

Κι άλλα παιχνίδια:

Βρες ένα φίλο

Ο κινούμενος βράχος: Στον κινούμενο βρααχο το παιδί με τα δεμένα μάτια, ψάχνει να βρει ένα παιδί. ¨οταν το ακουμπήσει το παιδί βγάζει μιαμ κραυγή. ¨οταν το αναγνωρίσει βάζει αυτός το μαντίλι.

Ψάχνω να βρω στα τυφλά

Το τρενάκι της φιλίας

Ποιός είναι αυτός

Κάνω ότι κάνει ο φίλος μου

Επίσης:

Το τρενάκι των συναισθημάτων. Κάθε μέρα ήταν αφιερωμένη σε ένα ή δύο συναισθήματα

Οι κούκλες από το κουκλοθέατρο : Το νησί των συναισθημάτων σε κείμενο του Μάνου Χατζηδάκι. Ευχαριστούμε πολύ την Ανθή που μας το έστειλε

Κάστρα. Το κάστρο της αγάπης και το κάστρο της Λύπης

Οι τροχοί των συναισθημάτων

Η μία γωνιά του δωματίου των συναισθημάτων που φτιάξαμε…

συνεχίζεται..

 

Η αγάπη σε άλλες γλώσσες

Έτσι ολοκληρώσαμε τη Δευτέρα που μας πέρασε το θέμα της παρουσιάσης των εαυτών-θησαυρών με ένα μεγάλο πανώ γαι την αγάπη γραμμένο σε πολλές γλώσσες .

Το θέμα θα ταξιδέψει σε άλλους κόσμους -μακρινούς, για να δούμε θα βρούμε αγάπη και αποδοχή στο διάστημα στον πλανήτη των μονόφθαλμων εξωγήινων;

Το παραμύθι μας.

Επιτέλους, μόλις χθες, τέλειωσε η  επιμέλεια και επεξεργασία του παραμυθιού που μας είχαν υπαγορεύσει τα παιδιά, με τίτλο: Το φεγγάρι κι ο αστροναύτης», ή «Ο πρωτος αστροναύτης που πάτησε στο φεγγάρι».

Ευχαριστώ πολύ τις συναδέλφους μου που ανταποκρίθηκαν , που συνεργάστηκαν και που βοήθησαν στο σχεδιασμό και την υλοποίηση της δραστηριότητας!!! Ευχαριστώ Ελίνα και Ελένη!!!

Εδώ τελειώνει η πρώτη μας ιστορία, η οποία θα μπει στη βιβλιοθήκη του 11ου νηπιαγωγείου Πύργου. Ευχαριστώ όλα τα παιδάκια που μου έδωσαν την ευκαιρία να ασχοληθώ με κάτι τέτοιο και ελπίζω , ότι θα το ξανακάνω σύντομα!!!

Συναισθήματα

Και σε αυτή τη θεματική ενότητα το άρθρο θα παρουσιαστεί σε δύο μέρη, διότι δεν πρόλαβα να τραβήξω φωτογραφίες από όλα τα τμήματα, ούτε καν όλες τις εργασίες από το ολοήμερο. Ελπίζω να καταφέρω να βγάλω καμία πριν τα κατεβάσουμε όλα για την 28η Οκτωβρίου.

Ξεκινάμε με το τμήμα της Ελένης:

Μια πολύ ωραία ομαδική γλάστρα με συναισθήματα

πίνακας θετικών και αρνητικών συναισθημάτων

πίνακας με τα αντίθετα συναισθήματα

Όμορφα καδράκια με χαρούμενα πρόσωπα

Και οι εργασίες από το δικό μας τμήμα:

Επιχρωματισμός έργων τέχνης σε φωτοτυπία ( Γκ . Κλίμτ το φιλί)

Τί αισθάνεται η Μόνα Λίζα;; Είναι ένα ερώτημα με το οποίο «βασανίζωα’ τα παιδιά, και παίρνω διάφορες απαντήσεις. Πρέπει να κάνω μια φορά μια ανάρτηση με τις απαντήσεις τους ανα τα χρόνια..

Τροχός των συναισθημάτων

χαρούμενες φάτσες από χαρτινα πιάτα

χαροέμνος ήλιος και λιπημένα σύννεφα

Αυτά για την ώρα, θα επανέλθω με την παρουσίαση των εργασιών στο τμήμα της Κατερίνας και με μερικές ακόμη του ολοημέρου. Φιλιά και κουράγιο !!!!!!